Zwykła praca może być przyczyną wypadku przy pracy

KWALIFIKACJA | Wykonywanie codziennych obowiązków w typowych dla danego stanowiska warunkach – przy uwzględnieniu indywidualnych predyspozycji zdrowotnych pracownika – może stanowić dla niego nadmierne obciążenie i stać się zewnętrzną przyczyną zdarzenia.

Aby pracownik mógł otrzymać świadczenia z tytułu wypadku przy pracy, konieczne jest ustalenie, czy wypadek ten nastąpił wskutek przyczyny zewnętrznej, czy też był spowodowany wewnętrznymi schorzeniami poszkodowanego. Szczególnie często jest to kontrowersyjne, gdy do wypadku doszło w czasie wykonywania przez schorowanego pracownika jego zwykłych obowiązków pracowniczych.

Przyczyna zewnętrzna

Uprawnienia do świadczeń w razie wypadku przy pracy określa ustawa z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz.1376), która zawiera też definicję wypadku przy pracy. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 tej ustawy za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą.

W praktyce wiele problemów stwarza określenie, czy wypadek nastąpił wskutek przyczyny zewnętrznej. Brak jest bowiem ustawowej definicji tego pojęcia. Ogólnie przyjmuje się, że zewnętrzną przyczyną wypadku przy pracy może być każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego, zdolny w istniejących warunkach wywołać szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym. Przyczyną zewnętrzną mogą być np. urazy powstałe wskutek działania maszyn,...